Nglaras

Mbengi iki rasane ati koq kepengen santai. Pokoke OFF ndhisik ora kepengen mikir macem-macem, mikir iki mikir iku ora entek – entek. Mangkane aku banjur ndhekok teh tubruk, metu ning ngarep omah, lungguh karo nyawang langit lan lintange sing pating kemebyar. Soko njero omah, suarane Secret Garden, tembang londo sing ora ono syair-e, nggawe sumiliring ati, nambah kepenak ning roso.
Hahhh.. nembe kroso yen aku pancen butuh wektu selo koyo saiki. Wektu kanggo nyantai, nyegerke pikiran, ngilangi beban ben ora cunthel. Diupamakake wong melek wae ono merem-e, wong nyambut gawe yo nganggo prei dadi nggone nyambut gawe tetep semangat. Koyo montor, yen dinggo terus-terusan mesthi cepet rusak, kudu ono wektu kanggo servis, dirumat, sing owah dibenake, dadine pas dinggo meneh rasane kepenak. Semono ugo pikiran, butuh istirahat, ora mikir utang, gawean lan liyane ben ngadepi dino esuk biso seger lan semangat.
Lha ning, iki nglaras koq mung karo teh tubruk thok. Endi gorengane? Koq mung dikancani wulan lan lintang sing adoooh tenan ning ndhuwur kono? Lha endi kancane? ( Njaluke dikancani sopo to Dul? Widodari to…. Ngimpi kali yee ! )